Wody lecznicze występujące w Żegiestowie charakteryzują się mineralizacją od 2,3 g/dm3 do 14,4 g/dm3. Typy chemiczne wód to: HCO3-Ca-Mg, HCO3-Mg-Ca, HCO3-Mg-Na. Szczawy żegiestowskie pod względem zawartości kwasu węglowego dorównują szczawom krynickim.
Strefa "A" obejmuje cały Żegiestów-Zdrój oraz większą część Żegiestowa Wsi. Większość obiektów uzdrowiskowych skupionych jest na zboczach wzgórz wchodzących w skład Pasma Jaworzyny, aczkolwiek kilka znajduje się także na Łopacie Polskiej i w Żegiestowie Wsi. W uzdrowisku jeszcze na początku lat 90. leczyło się choroby układu trawienia, w tym chorobę wrzodową, przewlekły nieżyt żołądka i jelit, przewlekłe stany zapalne pęcherzyka żółciowego itd. Wśród oferowanych metod leczenia były kąpiele mineralne, kuracje pitne, inhalacje i fizykoterapia.
Do kuracji pitnych wykorzystywano wody mineralne ze źródeł "Anna" (najstarsze w Żegiestowie), "Zofia II" (położone na Łopacie Polskiej) i "Żegiestów II". Współcześnie, zarówno Dom Zdrojowy, Łazienki Mineralne, jak również Pijalnia stoją opuszczone i stopniowo niszczeją. Podobnie zaniedbany jest Park Zdrojowy, w którym stał pomnik Juliusza Słowackiego. Kuracjuszy przyjmuje jedynie kilka obiektów, w tym położony na Łopacie Polskiej pensjonat "Wiktor". Funkcja uzdrowiskowa coraz bardziej oddala się od Żegiestowa-Zdroju w kierunku Żegiestowa Wsi i Łopaty Polskiej. Aby miejscowość mogła zachować status uzdrowiska niezbędne jest pozyskanie inwestora, który przejmie opuszczone budynki uzdrowiskowe.